امکان سنجی ایجاد لابی ایرانی در آمریکا

امکان سنجی ایجاد لابی ایرانی در آمریکا

مقدمه:

قطعاً مرور چالش ها و موانع پیش رو در روابط جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده امریکا در قامت دو حکومت مستقل نیاز به بررسی تاریخی-سیاسی و حتی به نوعی تبیین ساخت های ایدئولوژیکی دو کشور دارد .اما روابط دو کشور به گونه ای است که نمی توان گزینه های خوشبینانه ای همچون باز شدن درهای مذاکرات و شکسته شدن دیوار بی اعتمادی همراه با ذوب شدن یخ روابط دو کشور را در سطح عالی متصور بود.
 این در حالی است که به یقین می توان گفت حل بسیاری از مشکلات و معضلات پیش روی دو کشور چه در عرصه داخلی و ملی و چه در سطح فرا ملی و بین المللی نیاز به نوعی تعامل و یا رابطه حداقلی فی مابین دارد چنانچه این نیاز پیش تر از این ها حس می شد و دو کشور در حل برخی از سوء تفاهم ها و یا اختلافات از واسطه و میانجی و در حل برخی مشکلات منطقه ای از گفت وگوها و نشست هایی در سطح نازل و مقطعی استفاده کرده اند و حتی در این بین نیز برخی ابتکارات و پیشنهاد ها همچون ایجاد "تلفن قرمز" در اوضاع و شرایط اضطراری بین دو کشور نیز مد نظر بوده است.
حال با توجه به مسایل و مشکلات و موانع ذکر شده ،چیزی که حائز اهمیت میب اشد، یافتن راهی در جهت برون رفت از شرایط موجود و جلوگیری از عمیق شدن تضادها و تعارضاتی است که واکنش های منفی و خطرناک احتمالی را بوجود می آورد و این امر مستلزم پاسخ به این سوالات است که: آیا اقدامات صورت گرفته مقطعی صورت گرفته در حل مسایل و مشکلات ایران و آمریکا موثر بوده است؟و در صورت عدم موفقیت این روابط حداقلی چه راهکاری را می توان به عنوان جایگزین مطرح کرد؟که بتواند با کم ترین هزینه، بالاترین نتیجه ممکن را در دستیابی به اهداف و خواسته های دو طرف محقق کرد.
در بیان موفقیت راهکارهای ذکر شده در روابط مقطعی و حداقلی دو کشور باید اشاره داشت که ادامه تشدید بی اعتمادی میان دوطرف را می توان عاملی در بی نتیجه بودن و غیر سازنده بودن این ابتکارات در یک پروسه زمانی طولانی مدت دانست.به عنوان مثال مذاکرات پیرامون مشکلات منطقه ای (همانند آنچه درچند دور مذاکرات بغداد اتفاق افتاد)با عدم درک مناسب ازموقعیت ها و خواست های متقابل به نتیجه حداکثری منجر نشد و یا کارشکنی تیم مذاکره کننده آمریکایی در عدم پایبندی به تعهداتش در قبل و بعد از مذاکرات هسته ای عاملی جز نبود شناخت طرفین از یکدیگر نداشت که معمولا در نبود دیالوگ  ، عدم شناخت ساخت ها و سازوکارهای سیاسی یکدیگر(منابع قدرت و تصمیم گیری)و عدم شناخت خواست ها و امتیازات درخواستی ایجاد می شود.  از همه مهمتر وجود و تاثیر لابی های قدرتمند در یک سر میز مذاکره(به طور مشخص اثر گذاری لابی یهودی بردولت آمریکا در جریان مذاکرات)و نبود نفوذ مورد نیاز در امر خنثی سازی اثرات منفی لابی ها در طرف دیگر میز مذاکره (که مشخصا از جمله نقاط ضعف مذاکره کنندگان ایرانی می باشد .)
اما در مورد راهکار پیشنهادی، چیزی که مد نظر است امکان سنجی ایجاد لابی ایرانی در آمریکا است. چرا همانطور که پیشتر اشاره شد بحث ایران و آمریکا با توجه به موانع موجود در کوتاه مدت حل نخواهد شدو بنابر گفته کارشناسان این مساله با شرایط و وضعیت موجود می تواند تنها یک راه حل و راهکار داشته باشد و آن هم ایجاد نهاد های قدرت(لابی سازی) توسط جمهوری اسلامی در آمریکا است.این فرض به این معنی است که در سیستم سیاسی آمریکا که شبیه یک شرکت سهامی یا تعاونی است ، هر چه قدر در این شرکت سرمایه گذاری شود همان قدر برای سرمایه گذار سود دهی دارد. ولی اگر سرمایه گذاری انجام نشود، پروژه ای تعریف نشود و حرکتی انجام نشود، هیچ سودی نخواهد داشت.بنابر این آن چه در این راستا اهمیت دارد اهمیت حضور ایران در جهت تاثیر گزاری بر نهادهای امریکایی و یا جهت دهی در امر قانونی و مشروع با توجه به آینده مذاکرات و روابط دو کشور است که به تعبیری همان سرمایه گذاری در سیستم سیاسی ایالات متحده امریکا است.امری که با استقبال سیستم سیاسی آمریکا روبرو می گردد.